Populaire artikelen
Recente discussies op het forum
Geen informatie beschikbaar
Hoe de EU-verordening tegen ontbossing (EUDR) van invloed is op kleine boeren
EUDR kan grote verstoringen veroorzaken voor kleine en middelgrote telers. Hoe kan dit worden beperkt?
Geplaatst April 5, 2025
Nicolas Wolf
Deskundige@Era of We
De Europese Unie Deforestation-Free Regulation (EUDR) is een wetgevingsinitiatief dat is ontworpen om wereldwijde ontbossing te bestrijden door de import van belangrijke grondstoffen die verband houden met ontbossing te reguleren, waaronder palmolie, soja, cacao, hout en timmerhout, rubber, vee en koffie. Hoewel de EUDR goed bedoeld is en gericht is op het verminderen van milieuvernietiging, zijn de implicaties voor kleine boeren in producerende landen diepgaand en uitdagend. Dit artikel onderzoekt de mogelijke effecten van de EUDR op deze boeren, waarbij zowel de kansen als de risico's die verband houden met de regelgeving worden benadrukt.
Overzicht van de EUDR
De EUDR werd geïntroduceerd als onderdeel van de bredere strategie van de EU om ontbossing en bosdegradatie aan te pakken, die een belangrijke bijdrage leveren aan klimaatverandering en verlies aan biodiversiteit. De verordening vereist dat bedrijven die bepaalde grondstoffen, waaronder koffie, importeren in de EU, aantonen dat hun toeleveringsketens vrij zijn van ontbossing en legaal zijn volgens de lokale wetgeving. Dit omvat strenge due diligence-processen, waaronder het traceren van de oorsprong van producten en het verifiëren dat ze niet hebben bijgedragen aan ontbossing na een bepaalde afsluitdatum.
Uitdagingen voor kleine en middelgrote koffieboeren
1. Nalevingskosten en administratieve lasten:
De meest directe impact van de EUDR op kleine boeren is de toegenomen kosten en complexiteit van naleving. Deze boeren, die vaak met beperkte middelen (minder dan 4 hectare) en minimale toegang tot informatie, ondersteuning en kennis over de precieze vereisten van de EUDR werken, vinden het misschien moeilijk om te voldoen aan de strenge vereisten van de EUDR. De verordening vereist traceerbaarheid en transparantie in de gehele toeleveringsketen, wat geavanceerde systemen voor gegevensverzameling en -beheer vereist. Voor veel kleine boeren kan dit betekenen dat ze moeten investeren in informatie, lokale ondersteuning en diensten of/en nieuwe technologie, wat financieel onbetaalbaar kan zijn.
2. Markttoegang en uitsluiting:
De EUDR zou onbedoeld kunnen leiden tot de uitsluiting van kleine boeren van de EU-markt. In financieel sterke landen zoals Brazilië en Vietnam, waar koffie een groot deel van hun export uitmaakt, zijn producenten en multinationals beter toegerust om te voldoen aan de vereisten van de EUDR, dankzij hun toegang tot middelen en bestaande infrastructuur voor supply chain management. Daarentegen kunnen kleine boeren in minder financieel aangemoedigde landen moeite hebben om het benodigde systeem, de documentatie en het bewijs van naleving te leveren, waardoor het moeilijker wordt om hun producten naar de EU te exporteren. Dit zou kunnen resulteren in een marktverschuiving waarbij alleen de grootste spelers kunnen concurreren, wat de ongelijkheid in de koffie-industrie verergert.
3. Vermindering van de marktdiversificatie:
De EUDR brengt ook het risico met zich mee dat de diversificatie van koffie op de EU-markt afneemt. Omdat kleinere en meer diverse producenten het moeilijk vinden om te voldoen aan de nieuwe regelgeving, kan de variëteit aan koffie die beschikbaar is voor Europese consumenten afnemen. Dit zou het aanbod van koffieherkomsten en smaken op de EU-markt beperken, wat mogelijk de rijkdom van de koffie-ervaring voor consumenten zou verminderen. Bovendien zou de concentratie van marktmacht in de handen van grotere producenten de concurrentie kunnen verminderen, wat innovatie en diversiteit binnen de industrie zou kunnen onderdrukken.
4. Risico van hogere grondstoffenprijzen:
Een andere belangrijke zorg is dat de EUDR kan leiden tot hogere grondstoffenprijzen in de EU. De toegenomen nalevingskosten voor boeren en exporteurs, in combinatie met de mogelijke vermindering van het aanbod als kleinere producenten de markt verlaten, kunnen het aanbod verminderen en de prijs van het product opdrijven. Een stijging waarvan de kleine boeren het risico lopen om uitgesloten te worden, vanwege de regelgeving. Consumenten in de EU moeten mogelijk de lasten van deze prijsstijgingen dragen, waardoor bijvoorbeeld koffie - een dagelijkse basisbehoefte voor velen - duurder wordt met minder variatie.
Dit zou de koffievoorzieningsketen verder uit balans kunnen brengen en ertoe kunnen leiden dat kleine en middelgrote telers zich uit de EU-markt terugtrekken.
5. Impact op de levensomstandigheden:
De bestaansmiddelen van kleine boeren kunnen aanzienlijk in gevaar komen door de EUDR. Landbouw is vaak de primaire bron van inkomsten voor miljoenen gezinnen in ontwikkelingslanden. De regelgeving kan, door extra kosten op te leggen en de toegang tot de markt te beperken, de economische stabiliteit van deze gemeenschappen bedreigen. Als kleine boeren zich niet kunnen aanpassen aan de nieuwe vereisten, kunnen ze uit de markt worden gedwongen, wat leidt tot meer armoede en sociale instabiliteit in plattelandsgebieden.
Kansen voor aanpassing en ondersteuning
Hoewel de uitdagingen die de EUDR met zich meebrengt aanzienlijk zijn, zijn er ook mogelijkheden voor aanpassing en ondersteuning waarmee de impact op kleine en middelgrote koffieboeren kan worden verzacht.
- Capaciteitsopbouw en technische assistentie: Om kleine boeren te helpen voldoen aan de EUDR, kunnen overheden, NGO's en internationale organisaties gerichte capaciteitsopbouwprogramma's aanbieden. Deze programma's zouden zich richten op het opleiden van boeren over de vereisten van de regelgeving en hen uitrusten met de tools en kennis die nodig zijn om te voldoen aan de nieuwe normen. Onderwijs, ondersteuning en technische assistentie op gebieden zoals supply chain management, dataverzameling en ecologische duurzaamheid zouden cruciaal kunnen blijken om boeren te helpen zich aan te passen aan de nieuwe regelgeving.
- Coöperatieve modellen en groepscertificering: Een mogelijke oplossing voor de uitdagingen van naleving is de invoering van coöperatieve modellen en groepscertificeringsschema's. Door samen te werken in coöperaties kunnen kleine en middelgrote boeren de kosten en middelen delen die nodig zijn om te voldoen aan de vereisten van de EUDR. Groepscertificering maakt het mogelijk dat meerdere boeren worden gecertificeerd onder één enkele norm, waardoor de individuele last wordt verminderd en naleving haalbaarder wordt. Deze aanpak vergemakkelijkt niet alleen de toegang tot de EU-markt, maar bevordert ook de samenwerking en collectieve actie onder boeren.
- Technologie benutten: technologische vooruitgang, met name in digitale tools voor traceerbaarheid en supply chain management, biedt nieuwe mogelijkheden voor kleine en middelgrote koffieboeren. Mobiele applicaties, traceertechnologie en satellietmonitoring kunnen betaalbare en toegankelijke oplossingen bieden voor het volgen en documenteren van koffieproductiepraktijken. Door deze technologieën te adopteren, zoals de Era of We cloudsoftware, kunnen boeren gemakkelijker voldoen aan EUDR door meer te leren over lokale ondersteuningsopties en inzicht te krijgen in de complexiteit van de wetgeving. Dit kan ervoor zorgen dat hun producten voldoen aan de vereiste normen en een concurrentievoordeel behalen op de wereldmarkt.
- Ondersteuning van de private sector: De private sector, waaronder koffiekopers en internationale bedrijven, speelt een cruciale rol bij de ondersteuning van kleine en middelgrote boeren tijdens de overgang naar EUDR-naleving. Door te investeren in duurzame toeleveringsketens en financiële en technische ondersteuning te bieden, kunnen deze bedrijven boeren helpen aan de regelgevingsvereisten te voldoen. Initiatieven die deelname, prefinanciering, langetermijncontracten en premiumprijzen voor ontbossingsvrije koffie mogelijk maken, kunnen boeren stimuleren om duurzame praktijken te hanteren en toegang tot de EU-markt te behouden.
Conclusie
De EU Deforestation-Free Regulation is een belangrijke stap voorwaarts in de wereldwijde strijd tegen ontbossing, maar het brengt ook aanzienlijke uitdagingen met zich mee voor kleine en middelgrote koffieboeren. De toegenomen kosten en administratieve lasten die gepaard gaan met naleving, kunnen leiden tot uitsluiting van de markt, wat de bestaansmiddelen van miljoenen boeren bedreigt. Meer kennis en lokale ondersteuning zijn de eerste stappen richting naleving van EUDR en in latere stadia kunnen technologieplatforms en softwarediensten helpen de koffie vanaf de oorsprong te traceren om ervoor te zorgen dat de koffie op de EU-markt kan worden verkocht.
Door kleine boeren uit te sluiten, loopt de regelgeving het risico de diversiteit van de koffie die op de EU-markt beschikbaar is, te verminderen en de prijzen voor consumenten te verhogen. Met de juiste ondersteunings- en aanpassingsstrategieën kunnen deze uitdagingen echter worden verzacht. Capaciteitsopbouw, coöperatieve modellen, technologische innovatie en betrokkenheid van de particuliere sector zijn allemaal essentiële onderdelen van een holistische benadering om ervoor te zorgen dat kleine en middelgrote koffieboeren kunnen blijven floreren ondanks nieuwe wettelijke vereisten. Door deze uitdagingen rechtstreeks aan te pakken, kan de koffie-industrie bijdragen aan een duurzamere en eerlijkere wereldwijde toeleveringsketen.
Over de schrijver
Nicolas Wolf
Coffee lover and COO of Era of We
Add comment
Meer over The Innovation Lab
Schrijf je in en draag nu bij