Populaire artikelen
Recente discussies op het forum
Geen informatie beschikbaar
EUDR en downstream traceerbaarheid: een nieuw tijdperk van verantwoording
Een nieuw pad naar volledige traceerbaarheid van landbouwproducten
Geplaatst April 5, 2025
Nicolas Wolf
Deskundige@Era of We
De Europese Unie Deforestation Regulation (EUDR) heeft een significante verschuiving in de wereldwijde toeleveringsketen teweeggebracht, gericht op het bestrijden van ontbossing die verband houdt met de productie en handel van grondstoffen. Deze verordening legt een enorme verantwoordelijkheid op bedrijven om hun producten te traceren en ervoor te zorgen dat ze niet bijdragen aan ontbossing. De EUDR heeft gevolgen voor bedrijven door te eisen dat er meer transparantie en traceerbaarheid in hun toeleveringsketens wordt vereist, waardoor bedrijven worden gedwongen om te heroverwegen hoe ze de traceerbaarheid stroomafwaarts beheren.
Hoewel er een mogelijkheid is van uitstel van de deadline tot 2025, kunnen bedrijven het zich niet veroorloven om zelfgenoegzaam te worden met hun voorbereidingen voor EUDR. Het werk dat gedaan moet worden is uitgebreid en bedrijven zouden deze tijd moeten gebruiken om hun systemen voor te bereiden op de datavereisten van de wetgeving. In plaats van te moeten zoeken naar nieuwe leveranciers, kunnen bedrijven nu samenwerken met hun bestaande leveranciers om traceerbaarheid vanaf de basis te implementeren.
In dit artikel bespreken we de belangrijkste onderdelen van EUDR en bespreken we de uitdagingen waarmee bedrijven te maken krijgen bij het voldoen aan deze strenge eisen.
Wat is downstream traceerbaarheid?
Downstream traceerbaarheid verwijst naar het vermogen om een product te traceren door elke fase van de toeleveringsketen, van de oorsprong van de grondstoffen tot de eindconsument. In de context van EUDR betekent dit het traceren van grondstoffen tot aan hun bron en het verifiëren dat ze zijn geproduceerd in overeenstemming met de milieunormen van de verordening. Dit niveau van transparantie is essentieel voor bedrijven om aan te tonen dat hun producten niet bijdragen aan ontbossing.
De traceerbaarheidseis binnen EUDR is uitgebreid en omvat meerdere lagen van de toeleveringsketen. Bedrijven moeten een duidelijk overzicht bijhouden van waar hun grondstoffen vandaan komen, of dit nu via directe leveranciers is of via complexe, gelaagde toeleveringsketens. Daarnaast moeten ze meerdere referentienummers beheren voor verschillende partijen grondstoffen die in de EU worden geïmporteerd. Dit brengt een aanzienlijke toename van de werklast met zich mee om naleving te garanderen.
Toegenomen werklast en uitdagingen voor bedrijven
De introductie van EUDR heeft de werklast voor bedrijven drastisch vergroot, met name voor bedrijven die te maken hebben met grondstoffen die verband houden met ontbossing. Om te voldoen aan de regelgeving, moeten bedrijven nieuwe systemen en processen implementeren om hun producten door de hele toeleveringsketen te volgen. Hieronder staan enkele van de belangrijkste uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd:
1. Verbeterde monitoring van de toeleveringsketen
Om te voldoen aan EUDR moeten bedrijven hun toeleveringsketens nauwkeuriger monitoren. Dit houdt niet alleen in dat ze de directe leveranciers kennen, maar ook dat ze informatie verzamelen over de herkomst van grondstoffen, inclusief landbouwpraktijken en de geschiedenis van landgebruik. Voor veel bedrijven, met name kleine en middelgrote ondernemingen (MKB), vereist dit aanzienlijke investeringen in hulpmiddelen en technologieën voor supply chain management.
De noodzaak van continue monitoring vergroot bovendien de operationele last, omdat bedrijven ervoor moeten zorgen dat hun toeleveringsketen gedurende de hele productiecyclus aan de regelgeving blijft voldoen.
2. Gegevensverzameling en verificatie
Het verzamelen van betrouwbare gegevens over de oorsprong van grondstoffen is een aanzienlijke uitdaging onder de EUDR. Bedrijven moeten geolocatiegegevens, landgebruiksgegevens en bewijs van naleving van milieuregelgeving verzamelen. Dit vereist een sterke samenwerking met leveranciers en mogelijk externe verificatiebureaus om de authenticiteit van de gegevens te certificeren.
De hoeveelheid data die verwerkt moet worden, kan overweldigend zijn, vooral als het gaat om wereldwijde toeleveringsketens. Voor veel bedrijven creëert dit een behoefte aan nieuwe tools, platforms en technologieën om de informatie te beheren en verifiëren.
3. Toegenomen due diligence-verplichtingen
EUDR legt bedrijven strikte due diligence-verplichtingen op, waarbij ze actief op zoek moeten gaan naar informatie over mogelijke risico's van ontbossing in hun toeleveringsketens. Bedrijven moeten beoordelen of een deel van hun toeleveringsketen is gekoppeld aan ontbost land en indien nodig corrigerende maatregelen nemen. Deze extra due diligence-vereiste creëert meer risico, juridische en administratieve werklast, omdat bedrijven gedetailleerde documentatie van hun nalevingsinspanningen moeten bijhouden. Dit betekent dat bedrijven en exploitanten een grotere verantwoordelijkheid moeten nemen voor hun toeleveringsketens en de verantwoordelijkheid niet moeten afschuiven op hun leveranciers.
4. Kosten van naleving
Een van de grootste uitdagingen is de financiële kost van compliance. Het opzetten van traceerbaarheidssystemen, het uitvoeren van regelmatige audits en het verifiëren van data vereist aanzienlijke investeringen. Voor bedrijven met lange, complexe supply chains kunnen deze kosten nog aanzienlijker zijn.
Bovendien kan het niet naleven van de EUDR leiden tot forse boetes en reputatieschade. Hoewel het waarschijnlijk is dat de EU een respijtperiode zal invoeren wanneer deze in de wet wordt omgezet, is de boetestructuur vastgesteld op maximaal 4% van de jaarlijkse omzet. Bedrijven moeten dus de kosten van het implementeren van de benodigde systemen afwegen tegen de risico's van niet-naleving. Bovendien is het belangrijk om op te merken dat als zelfs maar een deel van een batch niet-conform blijkt te zijn, de hele batch van de markt wordt gehaald. Dit kan aanzienlijke verliezen voor bedrijven veroorzaken als ze niet voorzichtig zijn.
5. Samenwerking met leveranciers
Veel bedrijven vertrouwen op leveranciers in regio's waar de regelgeving rond ontbossing minder streng is of slecht wordt gehandhaafd. EUDR dwingt bedrijven om nauwer samen te werken met hun leveranciers om ervoor te zorgen dat ze zich houden aan duurzame landgebruikpraktijken. Dit kan betekenen dat ze contracten opnieuw moeten onderhandelen, nieuwe leveranciers moeten vinden of ondersteuning moeten bieden om leveranciers te helpen voldoen aan nalevingsnormen. Iets wat kleine producenten vaak niet kunnen doen.
Hierdoor ontstaat een complexe dynamiek waarin bedrijven de druk van naleving in evenwicht moeten brengen met het onderhouden van relaties met leveranciers.
Over het algemeen zijn de belangrijkste uitdagingen het verkrijgen en onderhouden van nauwkeurige geolocatiegegevens en het verzekeren dat geverifieerde en niet-geverifieerde grondstoffen niet vermengd raken. Dit legt extra druk op bedrijven en handelaren om hun gegevens efficiënt te beheren en hun due diligence rigoureus te monitoren om de sancties te vermijden die verband houden met EUDR, waaronder boetes en zelfs het verwijderen van producten van de EU-markt.
Conclusie
De EUDR is een belangrijke stap voorwaarts in de wereldwijde strijd tegen ontbossing, maar legt ook aanzienlijke druk op bedrijven om naleving te garanderen door middel van verbeterde traceerbaarheid stroomafwaarts. Hoewel de verordening gericht is op het creëren van een duurzamere en milieuvriendelijkere toeleveringsketen, brengt het ook aanzienlijke uitdagingen met zich mee op het gebied van monitoring, gegevensverzameling en samenwerking met leveranciers.
Bedrijven die proactief zijn in het adopteren van nieuwe technologieën en het verbeteren van de transparantie van hun toeleveringsketen, zullen beter gepositioneerd zijn om te voldoen aan de eisen van de EUDR. De toegenomen werklast, financiële last en operationele complexiteit zullen echter belangrijke zorgen blijven voor veel bedrijven, met name die met diepe, wereldwijde toeleveringsketens.
Een mogelijk uitstel van de deadline biedt bedrijven en exploitanten binnen de EU de kans om hun toeleveringsketens te versterken en hun systemen te verbeteren, zodat ze de toegenomen gegevensvereisten aankunnen.
Era of We kunnen bedrijven helpen hun EUDR-referentienummergeneratieprocessen te automatiseren met betrekking tot het importeren van grondstoffen, het produceren van eindproducten gemengd uit verschillende grondstoffen en het exporteren/herimporteren van de goederen in distributie. We stellen downstream-klanten ook in staat om toegang te krijgen tot de RN's met betrekking tot productverpakkingen en specifieke export-/herimportzendingen. Neem hier contact met ons op voor meer informatie over hoe we downstream-traceerbaarheid voor bedrijven veiligstellen.
Over de schrijver
Nicolas Wolf
Coffee lover and COO of Era of We
Add comment
Meer over The Innovation Lab
Schrijf je in en draag nu bij