Recente discussies op het forum
Permacultuur in koffie: een haalbare oplossing voor duurzaamheid?
Permacultuur is een interessante optie voor een duurzamere koffieteelt.
Duurzame koffieproductie, is een uitdaging waar veel boeren mee te maken hebben. Tot op zekere hoogte hebben velen hun boerderijen verplaatst vanwege de druk van de klimaatverandering. Anderen hebben te maken met deze zorgelijke mogelijkheid, maar zijn misschien nog op tijd om de nodige wijzigingen aan te brengen.
Maar het klimaat is niet de enige bedreiging. Watervervuiling, bodemverarming en ongedierte bedreigen koffieboeren. Bovendien heeft de marktvolatiliteit boeren niet geholpen om te investeren in geavanceerdere tools en technologieën.
In deze context zoeken koffieproducenten naar betaalbare alternatieven, die hen helpen om jaar na jaar een vast inkomen te verwerven. Een van deze dergelijke oplossingen kan permacultuur zijn, dat een goede reeks principes en enig bewezen succes heeft. Het is echter niet zo eenvoudig als we misschien denken.
Blijf lezen om meer te weten te komen over permacultuur, het potentieel voor koffie en de beperkingen ervan.
Wat is permacultuur?
Simpel gezegd, permacultuur is een andere manier van landbouw die erop gericht is duurzaam te zijn en zelfvoorzienende huizen te promoten door de natuur na te bootsen.
In meer detail kunnen we zeggen dat het "het bewuste ontwerp en onderhoud van landbouwproductieve ecosystemen die de diversiteit, stabiliteit en veerkracht van natuurlijke ecosystemen hebben."
Permacultuur maakt gebruik van een integratieve benadering, rekening houdend met een reeks ethische richtlijnen en ontwerpprincipes. Deze aanpak verschilt van de gangbare bedrijfspraktijken in de landbouw, die meer gericht zijn op kostenefficiëntie en schaalbaarheid.
Over het algemeen gebruiken boeren die permacultuur beoefenen bossen als referentiepunt. Zo verminderen ze het waterverbruik, bestrijden ze plagen, ontwikkelen ze rijkere bodems en laten ze een kleinere ecologische voetafdruk achter.
Permacultuurethiek en ontwerpprincipes
Het kweken van verschillende producten in dezelfde ruimte is een essentieel onderdeel van permacultuur. Foto door Brooke Lark op Unsplash
Permacultuur is geen modegril. Het systeem is al tientallen jaren in gebruik en heeft vele voorstanders over de hele wereld aangetrokken. Het is steeds aantrekkelijker geworden door klimaatverandering en duurzaamheidsuitdagingen die we de afgelopen decennia steeds intenser hebben doorstaan.
De ethische gronden van permacultuur zijn:
- Zorg voor de aarde: inclusief alle vormen van leven, vermijding van schade aan of het doden van andere planten of dieren.
- Gelijke verdeling: niet meer nemen dan we nodig hebben.
- Zorg voor de mens: streven naar het levensonderhoud van mensen.
Rondom deze drie essentiële beweringen formuleerde een gezaghebbende auteur in het veld, David Holmgren, twaalf ontwerpprincipes:
- Pas zelfregulering toe en accepteer feedback
- Vang en sla energie op
- Creatief gebruik maken van en reageren op verandering
- Ontwerp van patronen tot details
- Integreren in plaats van scheiden
- Observeren en communiceren
- Een opbrengst behalen
- Produceer geen afval
- Gebruik en waardeer diversiteit
- Gebruik en waardeer hernieuwbare bronnen en diensten
- Gebruik randen en waardeer de marge
- Gebruik kleine en langzame oplossingen.
Gezien de huidige situatie en uitdagingen voor de koffieproductie, klinkt het als een geweldig idee om permacultuur in de koffie-industrie te implementeren. Permacultuurtraining is echter niet zo snel beschikbaar als conventionele landbouwpraktijken. Bovendien zijn veel zakenmensen bang voor de economische levensvatbaarheid en schaalbaarheid van permacultuurpraktijken.
Het belang van permacultuur voor koffie
De koffie-industrie wil van begin tot eind duurzamer worden. Foto door Nathan Dumlao op Unsplash
In 2018 publiceerde een groep onderzoekers van de UNSW in Sydney een review waarin de prestaties van alternatieve boerderijontwerpen, inclusief permacultuur, werden beoordeeld.
Volgens het onderzoek vergroot permacultuur de biodiversiteit, wat cruciaal is voor duurzaamheid. Bovendien heeft het volgens andere studies bewezen voordelen voor de collectieve gezondheid en welzijn, de veerkracht van gewassen tegen veranderingen in het milieu en lagere inputkosten. Het laatste zegt dat een hoge arbeidsinput, slechte kennis van permacultuurtechnieken, plagen en ziekten belangrijke uitdagingen zijn voor een bredere implementatie.
In een recentere publicatie legt Michael Pollan het aanpassingsvermogen van de koffieboom uit en de rol van de mens bij het verzorgen en bevorderen van de verspreiding en aanpassing van de plant aan veel verschillende omstandigheden.
We hebben echter een belangrijke rol gespeeld bij vervuiling, bodemverarming en klimaatverandering, waardoor ook koffie gevaar loopt. Koffiedrinkers over de hele wereld worden zich steeds meer bewust van de situatie. Om deze reden zijn biologische koffie en andere duurzaamheidsgerelateerde certificeringen de afgelopen jaren steeds populairder geworden.
Gezien het feit dat koffie sterk geïndustrialiseerd en gemechaniseerd is, met name in grote producenten zoals Brazilië en Vietnam, is het gemakkelijk te begrijpen dat het implementeren van permacultuur op grote schaal aanzienlijke veranderingen vereist die meerdere jaren in beslag zouden nemen om uit te voeren en te controleren. Toch zijn verschillende producenten bezig met het innoveren en testen van nieuwe technieken, met als doel duurzamere productiesystemen. We konden een paar gedocumenteerde voorbeelden van deze gevallen vinden.
In Kenia heeft Caleb Omolo met succes permacultuur beoefend om koffie en andere producten zoals bananen, klimbonen en avocado's te verbouwen. Volgens de permacultuurprincipes heeft dhr. Omolo goede resultaten behaald op basis van waterefficiëntie, schaduwgroei en ongediertebestrijding door middel van biodiversiteit.
Volgens PDG heeft Malian Lahey permacultuur beoefend samen met vele andere geavanceerde technieken om duurzame koffie van hoge kwaliteit te produceren in Hawaï.
Conclusies
Permacultuur is geen wondermiddel voor de koffie-industrie, of welke voedingsindustrie dan ook. Sommige mensen zullen het afschrijven, nadat ze naar de beperkingen hebben gekeken, maar ik zou het niet zo snel vergeten.
Integendeel, het implementeren van permacultuur in combinatie met geavanceerde technologie kan tot betere resultaten leiden dan conventionele landbouw. Houd er rekening mee dat de huidige landbouwpraktijken al in het geding zijn, met name het misbruik van pesticiden en genetische modificatie van levende organismen voor menselijke consumptie.
In dit opzicht lijkt permacultuur een veelbelovend onderwerp voor experimenten en vooruitgang die misschien niet zo kosteneffectief zijn als andere benaderingen. Toch is het zeker veiliger en duurzamer dan de meeste gangbare praktijken.
Over de schrijver